Page 9 - ITU RSG
P. 9
hazırladığı yazılı metal levhayı kil kıvamındaki beton karışımına basarak elde etmiştir. Bu tasarım aracılığıyla beton takı için uygun bir malzeme olmadığı damgasını tasarımcı eliyle yemektedir.
Aslında beton malzeme olarak alışılagelen geleneksel takılardan ne denli uzağa düşüyorsa, biçimine ulaşma sürecinde o denli geleneksel malzemelerle benzeşiyor. Döküme ve yontulmaya uygunluğu, eğelenebilirliği, zımparalanabilirliği gibi özellikleriyle beton, binlerce yıllık takı üretim yöntemleriyle çalışılabilmesine rağmen plastiklerle, tekstillerle, kağıtlarla ve yeni metal alaşımlarıyla kıyaslandığında çokça denenmekten uzak, marjinal
mi marjinal...Mücevher ve takı
tasarımında mevcut uygulamalara baktığımızda betonun genelde gümüş ve paslanmaz çelikle birlikteliğini görüyoruz. “Süsün Ardı”nda da benzer yaklaşımı birçok işte izleyebiliriz.
Sergide yer alan işlerde beton gümüşle, çelikle birleştirilerek kullanılırken betonun en temel karışımı olan “kum, çimento ve suyun” ortaya koyduğu renge çoğu zaman müdahale edilmiyor. Cam kırıkları, silikon, çelik yaylar ya da oyuncak parçalarına yer verilen kağıt ağırlıklarında ise “ağır” ve “işlev” akılda tutuluyor.
Beton, pigment ve boyalarla karıştırılıp renk de dahil edilerek takılardaki tanımlı yüzeyler oluşturuluyor. Öte yandan inci gibi
01/2015 | İTÜ RSG 9


































































































   7   8   9   10   11